عفونت رحم چیست؟ علل، علائم و روش‌ تشخیص و درمانی آن

عفونت رحم یا اندومتریت، یکی از شایع‌ترین بیماری‌های زنان است که معمولاً در افرادی که رابطه جنسی دارند، بیشتر مشاهده می‌شود. این عفونت می‌تواند باعث مشکلات جدی در دستگاه تناسلی شود و در صورت عدم درمان به‌موقع، به عوارض خطرناکی منجر شود. اگر شما نیز از دردهای لگنی، خونریزی‌های غیرطبیعی یا ترشحات بدبو رنج می‌برید، احتمالاً به عفونت رحم مبتلا شده‌اید. در این مقاله، به طور جامع به بررسی عفونت رحم، علل بروز آن، علائم و روش‌های تشخیص و درمان می‌پردازیم.

عفونت رحم چیست؟

این بیماری که در پزشکی با نام اندومتریت (Endometritis) شناخته می‌شود، به التهاب بافت داخلی رحم (آندومتر) گفته می‌شود. این بیماری زمانی رخ می‌دهد که میکروارگانیسم‌هایی مانند باکتری‌ها، ویروس‌ها یا قارچ‌ها وارد رحم شوند و باعث عفونت شوند. این عفونت می‌تواند حاد (ناگهانی و کوتاه‌مدت) یا مزمن (طولانی‌مدت یا مکرر) باشد. اندومتریت حاد معمولاً پس از زایمان، سقط جنین، یا جراحی‌هایی مانند کورتاژ رخ می‌دهد. در مقابل، اندومتریت مزمن بیشتر در زنان بعد از یائسگی یا در افرادی که به عفونت‌های مقاربتی مانند کلامیدیا یا سوزاک مبتلا شده‌اند، دیده می‌شود.

علل ابتلا به عفونت رحم

این عارضه معمولاً ناشی از نفوذ باکتری‌ها به رحم است. یکی از شایع‌ترین عوامل این عفونت، باکتری‌های عامل بیماری‌های مقاربتی مانند سوزاک و کلامیدیا است. این باکتری‌ها معمولاً از طریق رابطه جنسی محافظت نشده به بدن منتقل می‌شوند. همچنین، عفونت‌های باکتریایی ممکن است پس از از بین رفتن پرده بکارت یا به دنبال زایمان طبیعی، سقط جنین و حتی برخی جراحی‌ها به رحم منتقل شوند.

چه کسانی در معرض ابتلا به عفونت رحم هستند؟

همه‌ی زنانی که رحم دارند، در معرض خطر ابتلا به اندومتریت هستند. این بیماری یکی از شایع‌ترین عفونت‌ها پس از زایمان است، به ویژه در زنانی که زایمان سزارین داشته‌اند. علاوه بر این، افرادی که به بیماری التهابی لگن (PID) مبتلا هستند، به دلیل وجود باکتری‌های مقاربتی بیشتر در معرض این عفونت قرار دارند. از دیگر عوامل خطرزا می‌توان به داشتن روابط جنسی متعدد و محافظت نشده اشاره کرد.

علائم عفونت رحم

علائم عفونت رحم می‌تواند متفاوت باشد و برخی از زنان ممکن است علائم خفیف و نامحسوسی داشته باشند که تشخیص بیماری در مراحل اولیه را دشوار می‌سازد. در ادامه، برخی از مهم‌ترین علائم این بیماری آورده شده است:

– درد شکمی و لگنی: دردهای شدید یا خفیف در ناحیه شکم و لگن یکی از علائم شایع عفونت رحم است.
– ترشحات بدبو و غیرطبیعی واژینال: ترشحات واژینال با بوی نامطبوع و رنگ غیرطبیعی ممکن است نشانه‌ای از عفونت باشد.
– خونریزی غیرطبیعی: خونریزی‌های رحمی غیرطبیعی، به‌ویژه در حین رابطه جنسی یا بین چرخه‌های قاعدگی، از دیگر علائم این بیماری است.
– درد در هنگام رابطه جنسی: احساس درد و ناراحتی در طول یا پس از رابطه جنسی نیز می‌تواند نشان‌دهنده عفونت رحم باشد.
– تب و لرز شدید: بروز تب بالای 38 درجه همراه با لرز، به ویژه پس از زایمان یا سقط، نیازمند توجه فوری پزشکی است.
– مشکل در دفع ادرار: احساس درد یا مشکل در هنگام دفع ادرار نیز ممکن است از نشانه‌های این عفونت باشد.

زمان مراجعه به پزشک

اگر هر یک از علائم فوق را تجربه می‌کنید، حتماً به پزشک متخصص زنان و زایمان مراجعه کنید. در صورت بروز علائمی مانند دردهای شدید زیر شکم، استفراغ مکرر، تب بالا، یا عفونت واژن، باید فوراً به پزشک یا اورژانس مراجعه کنید تا از بروز عوارض جدی‌تر جلوگیری شود.

روش‌های تشخیص عفونت رحم

تشخیص این عفونت نیازمند مراجعه به متخصص زنان است. پزشک با انجام معاینات فیزیکی و آزمایشات مختلف می‌تواند این بیماری را تشخیص دهد. در ادامه، روش‌های تشخیصی رایج برای این بیماری آمده است:

– بررسی سوابق پزشکی: پزشک ابتدا سوابق پزشکی شما را بررسی می‌کند و سوالاتی درباره روابط جنسی و سبک زندگی شما می‌پرسد.
– معاینه فیزیکی: پزشک ممکن است با لمس ناحیه تناسلی و لگن، به دنبال نشانه‌هایی از التهاب و عفونت باشد. همچنین ممکن است از ترشحات واژینال نمونه‌برداری شود.
– آزمایش خون و ادرار: این آزمایشات برای تشخیص عفونت‌ها و بیماری‌های مقاربتی انجام می‌شوند.
– سونوگرافی رحم: سونوگرافی می‌تواند تغییرات در ضخامت دیواره رحم و مشکلات دیگر را نشان دهد.
– تست پاپ اسمیر: در برخی موارد، تست پاپ اسمیر نیز برای تشخیص بیماری‌های مرتبط انجام می‌شود.

درمان عفونت رحم

درمان این عارضه بستگی به نوع و شدت عفونت دارد. مهم‌ترین روش درمان، استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها است که می‌توانند باکتری‌های عامل عفونت را از بین ببرند. از جمله آنتی‌بیوتیک‌هایی که معمولاً تجویز می‌شوند، می‌توان به سفتریاکسون، سفوکسیتین و سفالوسپورین اشاره کرد.

توجه داشته باشید که استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها باید تحت نظر پزشک و با دوز مشخصی انجام شود. مصرف نادرست یا خودسرانه این داروها می‌تواند به مقاومت آنتی‌بیوتیکی منجر شود و درمان را دشوارتر کند.

پیشگیری از عفونت رحم

پیشگیری از عفونت رحم به مراقبت‌های بهداشتی مناسب و رعایت نکات زیر بستگی دارد:

• استفاده از کاندوم در روابط جنسی
• انجام معاینات منظم و تست‌های مرتبط با بیماری‌های مقاربتی
• پرهیز از دوش واژینال
• رعایت بهداشت فردی و جنسی

عوارض در صورت عدم درمان عفونت رحم

درمان نشدن اندومتریت می‌تواند به عفونت‌های جدی‌تر و عوارضی مانند ناباروری، عفونت لگن، آبسه لگن یا رحم، و حتی سپتی‌سمی (عفونت خون) منجر شود. بنابراین، تشخیص و درمان به‌موقع این بیماری بسیار حیاتی است.

تاثیر عفونت رحم بر قاعدگی

این بیماری می‌تواند باعث تغییر در چرخه قاعدگی شود، به طوری که ممکن است قاعدگی‌ها زودتر از موعد شروع شوند یا درد و خونریزی در زمان تخمک‌گذاری رخ دهد. این علائم می‌توانند منجر به قاعدگی‌های نامنظم و ناراحت‌کننده شوند.

نتیجه‌گیری

عفونت رحم یک بیماری شایع ولی قابل درمان است که نیاز به توجه و مراقبت دقیق دارد. با مراجعه به پزشک متخصص در صورت بروز هر گونه علائم مشکوک، می‌توانید از بروز عوارض جدی جلوگیری کنید و سلامت دستگاه تناسلی خود را حفظ کنید. همیشه به بهداشت فردی و جنسی خود توجه داشته باشید و در صورت نیاز، درمان‌های پزشکی مناسب را دنبال کنید.

سوالات متداول عفونت رحم